Universitair docent Annemieke Klijn schreef een interessant verslag over de belangrijke rol van het Universiteitsfonds Limburg/SWOL bij de oprichting van de Rijkuniversiteit Limburg (nu Universiteit Maastricht). Met haar toestemming presenteren we het verslag graag aan u, verdeeld over zes korte hoofdstukken. Dit is het vijfde deel. Lees hier hoofdstuk 1 en hoofdstuk 2 en hoofdstuk 3 en hoofdstuk 4.
1969: Actie! Actie! De achtste medische faculteit naar Maastricht
‘‘In januari 1969 werd een Burgercomité opgericht om de Limburgse bevolking te enthousiasmeren voor een universiteit onder het motto ‘Bouw mee aan onze Limburgse Universiteit’. Zo werd een handtekeningenactie georganiseerd met kaartjes waarop een symbolische baksteen stond afgebeeld en de ruimte om een handtekening te zetten. De SWOL verspreidde deze kaartjes aan alle schoolleerlingen in Limburg. Toen Veringa op 25 maart op oriëntatiebezoek was in Maastricht kwam hij na overleg in het Provinciehuis op een ‘ludiek festijn’ terecht in de Dominicanenkerk, die bij deze gelegenheid dienstdeed als mensa voor de UiL, de Universiteit in Limburg. Hij trof daar een maquette van een gebouw aan dat de universiteit moest voorstellen. In die maquette zaten een kwart miljoen ‘bouwsteentjes’, kaartjes met 250.000 handtekeningen erop. Ter gelegenheid van Veringa’s komst had de ‘fa. Cok en Co’, een groepje Zuid-Limburgse kunstenaars, een speciaal affiche ontworpen met de UiL erop; het fraaie affiche was in popart stijl uitgevoerd. De SWOL had het trouwens niet met bij die maquette gelaten. Ze had al contacten aangeknoopt met Limburgse bouwondernemers om plannen te ontwerpen voor een universiteit.
Hoe nu verder de druk op Veringa op te schroeven? Het was in deze fase dat Tans een cruciale rol speelde. Hij wist de PvdA-fractie te overtuigen om zich begin juli voor Maastricht uit te spreken. De KVP-fractie kon vervolgens uit partijpolitieke c.q. electorale overwegingen niet achterblijven en sprak zich kort daarna ook ten faveure van Maastricht uit. In augustus 1969 maakte Veringa zijn besluit openbaar: de achtste medische faculteit ging als start van een universiteit naar Maastricht. Een geïsoleerde medische faculteit was juridisch onmogelijk. Het argument van spreiding van het wetenschappelijk onderwijs had bij hem de doorslag gegeven. In Maastricht gingen op 16 september de vlaggen uit, toen koningin Juliana in de Troonrede de oprichting van de achtste medische faculteit in het kader van een te stichten universiteit aankondigde.”
Tekst: Annemieke Klijn (universitair docent & curator Art and Heritage Committee, Faculteit der Cultuur- en Maatschappijwetenschappen, Universiteit Maastricht)
Beeld: Affiche de UiL, 1969
Klik hier voor het laatste hoofdstuk: ‘Een nieuwe rol voor de SWOL…’.